Η Κοινότητα Αγίου Θεράποντα είναι ένα μικρό γραφικό χωριό, σε υψόμετρο 640 μέτρων και ανήκει στη γεωγραφική περιφέρεια Κρασοχωριών της Επαρχίας Λεμεσού. Το χωριό το 1461 άνηκε σε ένα φεουδάρχη με την ονομασία Πέτρος Ποδοκατορου. Στην περιοχή του χωριού και συγκεκριμένα στο χώρο που βρίσκεται το αγίασμα και η εκκλησία του Αγίου Θεράποντα ασκήτεψε ο άγιος από τον οποίο το χωριό πήρε το όνομα του.

Ο Αγρός βρίσκεται στις πλαγιές του Τροόδους. Η Κοινότητα Αγρού βρίσκεται σε υψόμετρο 1000 μέτρα και ανήκει στη γεωγραφική περιφέρεια Νότιας Πιτσιλιάς της Επαρχίας Λεμεσού. Το χωριό Αγρός πήρε την ονομασία του από τη μονή του Μεγάλου Αγρού που ήταν κτισμένο στο χώρο που βρίσκεται σήμερα η Εκκλησία της Παναγίας του Αγρού. Σύμφωνα με την παράδοση 40 μοναχοί από την Κυζικο της Μικράς Ασίας, στα χρόνια της εικονομαχίας εγκατέλειψαν τη Μονή του Μεγάλου Αγρού και ήρθαν στην Κύπρο φέρνοντας μαζί τους την εικόνα της Παναγίας. Κατέληξαν στην περιοχή που είναι σήμερα ο Αγρός, έμειναν για ένα χρονικό διάστημα σε μια σπηλιά και στη συνέχεια έκτισαν καινούργιο Μοναστήρι και το ονόμασαν και αυτό όπως το αρχικό, δηλαδή ,Μονή του Μεγάλου Αγρού.

Ο Αμίαντος είναι χτισμένος στην οροσειρά του Τροόδους και ανήκει στη γεωγραφική περιφέρεια της Πιτσιλιάς. Η ονομασία του χωριού προήλθε από τον πρωτον κάτοικο του χωριού τον Χατζηκτωρή ο οπόιος καταγοταν από το Πελενδρι και ερχοταν καθημερινα στο μεταλλειο για να δουλευει οπου εκει δημιουργησε το πρωτο χανι και το 1923 εγινε κοινοταρχης και το χωριο ονομαστηκε το χωριο του Χατζηκτωρη και η περιοχη του μεταλλειου ονομαστηκε Πανω Αμιανττος. Το 1924 διοριστηκε άλλος κοινοταρχης και το χωριο του Χατζηκτωρη ονομαστηκε Κατω Αμιαντος οπου και αυτό διατηρηθηκε μεχρι το 2005 οπου οι δυο κοινοτητες συνενωθηκαν και εγινε ο Αμιαντος. Μια άλλη εκδοχη λεει ότι η ονομασία του χωριού προήλθε από το μεταλλείο εξόρυξης αμιάντου που υπήρχε στην περιοχή. Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού ήταν οι εργάτες του μεταλλείου. Αξιζει να σημειωθει ότι, λιγο πριν δημιουργηθει το μεταλλειο, υπηρχε το μοναστηρι του Αγιου Μαμα με περιβολια, κηπους και τρεχουμενα κρυα νερα.

Η κοινότητα Αρσους βρίσκεται σύνορα των Επαρχιών Λεμεσού και Πάφου, σε απόσταση 40 χλμ από την Λεμεσό και 45 χλμ από την Πάφο και είναι κτισμένο σε υψόμετρο 790 μέτρων στην πλαγιά του βουνού Λαονα. Είναι ένα από τα Κρασοχωρια της επαρχίας Λεμεσού και είναι γνωστό για την αμπελοκαλλιέργεια του από τα αρχαία χρόνια. Για την προέλευση του ονόματος του χωριού υπάρχουν τρεις εκδοχές. Μια εκδοχή λέει ότι η ονομασία του προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη άλσος που σημαίνει μικρό δάσος. Η δεύτερη εκδοχή λέει ότι η κοινότητα πήρε το όνομα της από το Ιερό Άλσος της θεάς Αφροδίτης το οποίο ήταν κτισμένο στο χωριό. Και μια τελευταία εκδοχή λέει ότι το Αρσος αποτελεί μια από τις 4 πόλεις που κτίστηκαν από τον Πτολεμαίο Φιλάδελφο προς τιμή της Αρσινόη

Το χωριό Ασκάς είναι κτισμένο στην οροσειρά του Τροόδους και ανήκει στη γεωγραφική περιοχή της Πιτσιλιάς. Η ζωντανή παράδοση αναφέρει ότι για ένα καιρό ο Ασκάς ήταν μόνο έντεκα οικογένειες. Ακόμη λέει πως κάποτε είχε 14 χρυσοχόους και εφτά παπάδες. Αυτό αποδεικνύει ότι το χωριό μέσα από το πέρασμα του χρόνου είχε και περιόδους που έσφυζε από ζωή. Υπάρχουν 3 εκδοχές για την προέλευση της ονομασίας του χωριού. Η μια υποστηρίζει ότι πήρε το όνομα του λόγω της ενασχόλησης των κάτοικων με την κατασκευή ασκών. Η άλλη υποστηρίζει ότι το χωριό πήρε το όνομα του από τον Μανώλη Ασκά, ο οποίος ήταν γαιοκτήμονας του χωριού τον 14ο αιώνα. Και μια τελευταία επίσης ότι το χωριό είναι κτισμένο στα σκάσματα του βουνού.

H Κακοπετρια βρίσκεται στη κοιλάδα της Σολέας στα νοτιοδυτικά της Επαρχίας Λευκωσίας, , στις παρυφές της οροσειράς του Τροόδους. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 665 μέτρα. Είναι χωρισμένη στο πράσινο ανάμεσα στις όχθες των ποταμών Καρκωτη και Γαριλλη όπου ενώνονται μέσα στο χωριό και σχηματίζουν τον ποταμό Κλαριο. Όσο αφορά την ονομασία της Κακοπετριας υπάρχουν τρεις εκδοχές. Η μια λέει ότι, ήταν ένα ανδρόγυνο το οποίο ήταν νιόπαντρο και περπατούσαν στο παλιό χωριό της Κακοπετριάς. Σε ένα σημείο ήταν μια μεγάλη πέτρα. Κύλησε και πλάκωσε το ζευγάρι. Οι κάτοικοι την ονόμασαν Κακόπετρα και έτσι πήρε το χωριό το όνομα Κακοπετριά. Η δεύτερη εκδοχή αναφέρει ότι, ήταν κάποιος άρχοντας της Μαραθάσας που είχε τρεις γιους, το Νίκο, τον Παναγιώτη και τον Πετρή. Ο Πετρής, ο πιο μικρός, ήταν πολύ ζωηρός, άτακτος, νευρικός και τόσο ανυπόφορος που τα άλλα αδέλφια του τον είχαν βαρεθεί. Έτσι ο πατέρας αναγκάστηκε να τον στείλει στην άλλη πλευρά του βουνού να ζήσει. Έφτασε ο Πετρής στην περιοχή του παλιού χωριού. Ήταν ο πρώτος οικιστής. Από το όνομα Πετρής και το κακός το χωριό πήρε το όνομα Κακοπετριά. Και μια τελευταία λέει ότι η Κακοπετριά πήρε την ονομασία αυτή (σύνθετη από τις λέξεις, κακή και πέτρα), επειδή σε παλαιότερες εποχές η τοποθεσία της ήταν όχι μόνο βραχώδης, αλλά και δύσκολη στην ανάβασή της.

Ο Καλοπαναγιώτης, βρίσκεται 60 χιλιόμετρα δυτικά της επαρχίας Λευκωσίας, κυριαρχεί στην κοιλάδα της Μαραθάσας, στον ορεινό όγκο του Τροόδους, στην καρδιά εντυπωσιακού φυσικού περιβάλλοντος με πλούσια δάση και πολλές πηγές. Η περιοχή στην οποία βρίσκεται ο Καλοπαναγιώτης ήταν γνωστή από τα πολύ παλιά χρόνια, όμως το χωριό δεν υπήρχε πριν από τον 11ο αιώνα. Υπάρχουν 2 εκδοχές για την ονομασία του χωριού. Η μια υποστηρίζει ότι το χωριό, πήρε το όνομά του από τον πρώτο του κάτοικο (ονόματι Παναγιώτη), ο οποίος έχτισε το σπίτι του κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή. Η άλλη εκδοχή λέει ότι το χωριό πήρε το όνομά του από 2 αδέλφια, τον Παναγιώτη που ήταν ο καλός και τον Πέτρο που ήταν ο κακός. Η εκδοχή υποστηρίζει ότι ο Παναγιώτης έφυγε από το χωριό που βρισκόταν με τον αδελφό του και το χωριό που κατοίκησε ονομάστηκε Καλοπαναγιώτης (ενώ ο κακός Πέτρος έμεινε στο χωριό, το οποίο ονομάστηκε Κακοπετριά).

H κοινότητα Πεδουλά βρίσκεται στην οροσειρά του Τροόδους στην κοιλάδα Μαραθάσας σε υψόμετρο 1100 μέτρα. Διοικητικά υπάγεται στην επαρχία Λευκωσίας. Η ιστορία του Πεδουλά ξεκινά από τους Βυζαντινούς χρόνους και συγκεκριμένα το 1100 μ.Χ Πρόκειται για ένα χωριό το οποίο κατέχει σημαντική θρησκευτική θέση στην ιστορία του νησιού λόγω της εκκλησίας του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, του 1474, η οποία κατατάσσεται ανάμεσα στις πιο εντυπωσιακές βυζαντινές εκκλησίες της Κύπρου, με τοιχογραφίες απίστευτης τεχνικής, μνημείο UNESCO. Για το όνομα του χωριού δεν υπάρχει καμμιά αναφορά και αυτό ερμηνεύεται από το γεγονός ότι με την ονομασία Μαραθάσα καλύπτονταν και ο οικισμός αυτός αφού άνηκε σε ενιαία περιοχή ενός μόνο ιδιοκτήτη της βασιλικής οικογένειας της Κύπρου. Μια εκδοχή είναι ότι ο Πεδουλας πήρε το όνομα του από την λέξη πέδιλας που σημαίνει κατασκευαστής υποδημάτων (πέδιλων). άλλοι συνδέουν το όνομα με το επάγγελμα του πέδιλα και το γεγονός ότι στο χωριό υπήρχαν παλαιότερα φημισμένα βυρσοδεψεία τα οποία αποτελούσαν μικρές βιοτεχνίες στον Πεδουλα.